شاه چراغ (شاهچراغ) شیراز
شاه چراغ شیراز یکی از مشهورترین زیارتگاه های ایران است که در شهر شیراز قرار گرفته است. این نگین زیبای شهر شیراز مدفن دو تن از برا دران امام هشتم شیعیان به نام های احمد و محمد است. سید احمد در نزد شیرازی ها به نام سید امیر احمد(ع) یا سید میر احمد(ع) شناخته می شود پسر ارشد امام هفتم شیعیان بوده و ملقب به سید السادات و شاهچراغ است. برادر دیگر نیز به نام سید میر محمد(ع) شناخته می شود. این دو بزرگوار فرزندان ارشد امام موسی کاظم(ع) بوده و در نزد مردم از قداست و اعتبار خاصی برخوردارند. بر اساس متون تاریخی در فاصله بین سال های 198 تا 203 هجری قمری این دو بزرگوار در جریان حرکت از سوی مدینه به طوس و یاری رساندن به برادر خود در شیراز به دست حاکم فارس به شهادت می رسند.
در سال 1108شمسی نادرشاه افشار بهسازی گسترده‌ای بر این آرامگاه انجام داد و به دستور او قندیل بزرگی در زیر سقف و گنبد آویزان کردند. متاسفانه در سال 1202 زلزله ای در شیراز رخ داد که باعث ویرانی شیراز شد و آن را با خاک یکسان نمود این آرامگاه نیز به کلی مخروبه گردید، پس از زلزله، قندیل اهدایی نادرشاه را فروختند و صرف بازسازی آرامگاه کردند. در سال ۱۳۳۶ خورشیدی، آخرین گنبد قدیمی آرامگاه برچیده شد و اولین گنبد با بتون آرمه‌ای توسط انجمن آثار ملی و اداره باستان‌شناسی فارس به همت هنرمند فقید سید احمد رضازاده ساخته شد.
حضرت شاهچراغ (ع)، برادر امام رضا (ع) و فرزند ارشد امام موسی کاظم (ع) هستند که آرامگاه ایشان به‌عنوان بزرگ‌ترین زیارتگاه مذهبی شیراز و یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های مذهبی در ایران به حساب می‌آید. این زیارتگاه علاوه بر معماری حیرت‌انگیزش، با تزیینات فوق‌العاده زیبایی از کاشی‌کاری و آینه‌کاری، شاهکار بی‌نظیری را پیش روی گردشگران و زائران قرار می‌دهد؛ به‌طوری که بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی آن را به‌عنوان یکی از زیباترین مساجد و آرامگاه‌های ایران می‌شناسند. برای آشنایی هرچه بیشتر با حضرت شاهچراغ (ع) و حرم ایشان با ما همراه شوید.
شهادت حضرت شاهچراغ:
حضرت احمدبن موسی شاهچراغ (س) برای امان از گزند حکومت، به همراه برادر خود مخفیانه به شیراز رهسپار شد. سید احمد در شهر شیراز در منزل یکی از شیعیان در منطقه «سردزک» که مرقد ایشان در این منطقه واقع است، سکنی گزید و در خانه این شخص مخفی گشت و شب و روز را به عبادت می گذرانید.
«قتلغ خان» که جاسوسانی را برای شناسایی و دستگیر نمودن سادات که از مناطق خود فرار نموده بودند قرار داده بود، مکان ایشان را بعد از یک سال یافت و او و همراهانش را محاصره نمودند و نبردی بین آنها و مأموران حکومت در گرفت و سید احمد با شهامت و شجاعت هاشمی خود به دفاع از خود و همراهان خود پرداخت. هنگامی که «قتلغ» دانست که از طریق ستیز مسلحانه، قدرت از میان بردن آنان را ندارد؛ از طریق خانه همسایه او شدند و از طریق شکافی که در خانه همسایه درست کردند وارد خانه ای که سید أحمد شاهچراغ در آن پناه برده بود، شدند و زمانی که او برای استراحت و تجدید قوا، پس از نبردی طولانی به خانه رفته بود، هنگام خروج، با شمشیری بر سر او ضربه ای وارد کردند. سپس به دستور «قتلغ خان» خانه را بر روی آن بدن شریف خراب کردند و زیر آوار باقی گذاردند.
با توجه به تبلیغ گسترده حکومت و مأموران بر علیه تشیع و اهل بیت(ع) تعداد زیادی از مردم که از مخالفین تشیع بودند، حرمت بدن شریف نوه پیامبر را نگاه نداشتند و آن را در زیر آوار نگاه داشته و به خاک نسپردند.
منبع :